Hatidža focust op kansen-ongelijkheid bij kinderen tijdens haar studie bij de HZ

Tijdens haar jeugd is al het zaadje geplant voor Hatidža droomdoel: juf worden. Als studente Leraar Basisonderwijs aan de HZ werkt ze nu hard aan het verwezenlijken van die droom. In haar rol als juf wil ze de kansenongelijkheid onder kinderen tegengaan. Waarom ze zo gedreven is om dit maatschappelijke probleem aan te pakken? Zelf groeide Hatidža op in een wereld waar ze om de haverklap moest verhuizen naar een volgend tijdelijk thuis. Met haar ouders en broertje verbleef Hatidža in asielzoekerscentra (AZC) door heel Nederland, totdat ze op haar tiende eindelijk een vaste thuishaven vond in Middelburg. Telkens een andere woonplaats betekende ook elke keer opnieuw beginnen op een andere school. Constant nieuwe contacten leggen en regelmatig het gevoel krijgen dat je achterloopt op leeftijdsgenoten, dat doet iets met een kind. Het is tijd voor verandering als je het Hatidža vraagt.

Opstaan tegen kansenongelijkheid

Dat is wat ze wil. Hatidža: "Als kind zat ik telkens op speciale scholen voor AZC kinderen, waardoor ik niet merkte dat ik een achterstand opbouwde. Ik wist niet beter. Pas later op een reguliere school merkte ik het verschil. Ik dacht: “misschien zijn mijn Nederlandse klasgenoten wel slimmer”. Docenten schatten me ook vaak te laag in, waardoor ik op de middelbare school onder mijn niveau werkte. Ik wist dat ik meer kon, maar ik werd hier niet in gestimuleerd en miste een stukje extra begeleiding. Hierdoor werd het uiteindelijk ook lastig voor mij om te doen wat ik het liefste wilde: de studie Leraar Basisonderwijs volgen. Uiteindelijk ben ik na hard werken toch op de HZ terechtgekomen, waar ik super dankbaar voor ben. Dus onthoud goed: waar een wil is, is een weg!"

Leerkrachten bewust maken

Door haar eigen verhaal is Hatidža gebrand op het tegengaan van kansenongelijkheid. Al tijdens haar studie zit Hatidža in een werkgroep waar ook leden van het bestuur van een scholengemeenschap aanschuiven. Hatidža: “We zijn bezig om te kijken welke stappen we kunnen nemen om kansenongelijkheid bij kinderen te verminderen. Ik merkte hierbij op dat een groot deel bij de leerkracht ligt. Wees je bewust van cultuurverschillen en ga voorzichtig en respectvol om met de identiteit van een kind. Pas dan weet je wat ze nodig hebben om het beste uit zichzelf te halen. Blijven praten is ook belangrijk. Zowel in de klas, als met ouders en ook docenten onder elkaar. Ik wil meegeven dat elk kind gelijk is en evenveel aandacht verdient, wie je ook bent en waar je ook vandaan komt.”

Een bak aan praktijkervaring

Hatidža vindt het fijn dat ze bij de HZ al zo veel praktijkervaring heeft opgedaan door haar stages. Zo liep ze stage bij een school die gespecialiseerd is in het begeleiden van kinderen die korter dan 4 jaar in Nederland wonen. Er wordt onder andere extra ondersteuning geboden bij het leren van de Nederlandse taal. Hatidža werkt er inmiddels 2 dagen in de week. Dat ze zes talen spreekt, komt goed van pas op deze plek: “We geven les aan kinderen uit bijvoorbeeld Zuid-Afrika, Oekraïne en Syrië. Het helpt als je kinderen op hun gemak kunt stellen met woorden uit hun eigen taal.” De plek voor haar afstudeerstage bij de HZ is ook al geregeld: “Het is op een leuke basisschool waar ook kinderen met verschillende culturele achtergronden les krijgen. Ik liep er al eerder stage en werk er als invaljuf.” Hatidža kan niet wachten om na haar studie met haar eigen klas aan de slag te gaan. “Ooit wil ik misschien nog een master volgen, maar voor nu wil ik kinderen helpen en gewoon juf zijn!”

Rolmodel voor toekomstige HZ-studenten

Wist Hatidža meteen zeker dat de HZ de hogeschool was voor haar? “Ik heb wel even getwijfeld, want in de grote steden is veel diversiteit. Ik was daar betreft mijn uiterlijk en achtergrond geen uitzondering. Maar ik kende veel mensen die juist de HZ aanraden. Toen ik op deze hogeschool kwam zag ik hoe internationaal het er juist is. Het is de juiste keuze geweest. Ik word nu ontzettend gesteund door mijn loopbaancoach en verschillende docenten op de HZ. Ook in het onder de aandacht brengen van kansenongelijkheid bij kinderen. Daarom zet ik me ook zo graag in als student ambassadeur. Juist een rolmodel kunnen zijn voor toekomstige studenten die zich in mijn verhaal herkennen, daarmee maak ik het verschil!”